Η παναττική σύσκεψη σωματείων, λαϊκών επιτροπών, φορέων των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας, για την προετοιμασία τουπανελλαδικού συλλαλητηρίουτου ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρηστην Αθήνα και των ενδιάμεσων σταθμών, έγινε με μαζική συμμετοχή τη Δευτέρα το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Οι συνδικαλιστές και οι συνδικαλίστριες που πήραν το λόγο, μετέφεραν την πείρα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στον χώρο τους, συνέβαλλαν στον προβληματισμό για το πως θα οργανωθεί καλύτερα το δίμηνο δράσης του ΠΑΜΕ.
Τη σπουδαιότητα της μάχης που βρίσκεται σε εξέλιξη, ανέδειξε εισηγητικά ο Χρήστος Κατσώτης, μιλώντας εκ μέρους της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ.
«Δεν κάνουμε άλλο ένα συλλαλητήριο. Θέλουμε να ταρακουνήσουμε την Αθήνα. Γι' αυτό και στην αφίσα γράφουμε "ώρα να ακουστεί και η δική μας φωνή". Δυσκολίες θα υπάρχουν και πρέπει να σχεδιάσουμε πως θα τις υπερνικήσουμε», σημείωσε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Η δίμηνη αγωνιστική καμπάνια χρειάζεται να αποτελέσει για όλες τις οργανώσεις αφορμή για ολοκληρωτική στροφή στη δουλειά μας κάτω, πλατιά στο χώρο δουλειάς, σπουδών και κατοικίας, με αξιοποίηση κάθε εργαζόμενου, συνταξιούχου, αυτοαπασχολούμενου, νέου και γυναίκας».
Απαριθμώντας τους σταθμούς της δίμηνης καμπάνιας, ο Χρήστος Κατσώτης στάθηκε στα εξής:
18 Σεπτέμβρη: Εκδήλωση - συγκέντρωση της Γραμματείας Πειραιά του ΠΑΜΕ, των συνδικάτων, των λαϊκών επιτροπών, με αφορμή τον ένα χρόνο από την δολοφονία του Φύσσα από τους φασίστες Χρυσαυγίτες. Θα γίνει στις 6 μ.μ., στην πλατεία Ζαρντέν στην Αμφιάλη.
- 22 και 23 Σεπτέμβρη: Δραστηριότητες που έχουν προταθεί από την Γραμματεία Μεταφορών του ΠΑΜΕ για τα εισιτήρια και πρέπει να γίνουν υπόθεση όλων των συνδικάτων, των συνταξιουχικών οργανώσεων, των φορέων της νεολαίας, των επιτροπών ανέργων. Κύρια αιτήματα είναι η μείωση κατά 50% των εισιτηρίων και η δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους με την κάρτα ανεργίας και το πάσο για μαθητές και φοιτητές. Στις 23/9 θα γίνει συγκέντρωση στο υπουργείο Μεταφορών, στις 11 π.μ.
- 4 Οκτώβρη: Συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις (στην Αθήνα, στην Ομόνοια, στις 11 π.μ.). Τα συλλαλητήρια θα είναι απάντηση στην επίθεση που συνεχίζεται σε όλες τις πτυχές της ζωής του λαού. Θα είναι προειδοποίηση για τα μέτρα που θέλει να πάρει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό, που αποτελεί αιτία πολέμου. Θα συμβάλλουν στην βελτίωση της επαφής με τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, στην συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Θα μας επιτρέψει να δούμε και να βελτιώσουμε αδύναμες πλευρές μας.
Στη σύσκεψη προτάθηκε και έγινε αποδεκτό να κατατεθεί σε όλα τα σωματεία και τους φορείς σχέδιο ψηφίσματος που καταδικάζει τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσις της κυβέρνησης με αφορμή το νομοσχέδιο για τα οικονομικά των κομμάτων.
Η εισηγητική ομιλία
Ολόκληρη η εισηγητική ομιλία του Χρήστου Κατσώτη έχει ως εξής:
«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Μεγάλος αριθμός στελεχών πήρε μέρος στην πανελλαδική συντονιστική επιτροπή του ΠΑΜΕ που συνεδρίασε στην Θεσσαλονίκη στις 5 και 6 Σεπτέμβρη με θέμα: Πρόγραμμα δίμηνης αγωνιστικής καμπάνιας ενάντια στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική και διεκδίκησης αξιοπρεπών συνθηκών δουλειάς και διαβίωσης των εργαζομένων και της νεολαίας.
Τα κείμενα της πανελλαδικής σύσκεψης καθώς και τα κείμενα της εκτελεστικής επιτροπής για την ανεργία, το ασφαλιστικό έχουν φτάσει στα συνδικάτα και θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουν διαβαστεί, έχουν μελετηθεί απ' όλους.
Ο στόχος της αγωνιστικής καμπάνιας με μεγάλο σταθμό την 1η Νοέμβρη είναι:
- Να σπάσει η μοιρολατρία , η ηττοπάθεια, η λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων.
- Να σταματήσει η αναμονή για δήθεν λύση από τα πάνω, από εκλογές σε εκλογές. Χωρίς οργάνωση και ταξικό αγώνα τίποτε δεν αλλάζει.
- Να ανέβουν οι αγωνιστικές διαθέσεις η διεκδίκηση από την μεγαλοεργοδοσία και το κράτος.
- Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.
- Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται με μισθούς κάτω από 751 ευρώ. Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται ανασφάλιστος, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις. Να επανέλθουν οι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009.
- Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ.
- Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων που επηρεάζουν τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.
- Να μπει φρένο στη φοροληστεία και στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών και των φόρων που πλήττουν μισθούς και συντάξεις.
- Μέχρι τώρα έχουν συνεδριάσει αρκετά ΔΣ σωματείων που είναι στην δύναμη του ΠΑΜΕ, έγινε καλή συζήτηση. Κλαδικά συνδικάτα ακολούθησαν καλή πρακτική, έκαναν ΔΣ με την συμμετοχή παραρτημάτων, επιχειρησιακών σωματείων, σωματειακών επιτροπών, επιτροπών αγώνα, η συζήτηση ήταν καλή βοήθησε να προχωρήσει παρακάτω με συνελεύσεις, συγκεντρώσεις σε κάθε χώρο. Θέλουμε όμως να συζητηθεί σε όλα τα σωματεία και εκεί που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία. Εκεί που είμαστε μειοψηφία να πάρουμε πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, συνδέοντάς τες με τα προβλήματα σε κάθε κλάδο. Θα ζητάμε να συνεδριάσουν τα ΔΣ των οργανώσεων και αν αυτό δε γίνεται να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους, παράδειγμα μάζεμα υπογραφών για να γίνουν γενικές συνελεύσεις. Έχουμε δυνατότητες να φέρουμε στον αγώνα με το ΠΑΜΕ νέα σωματεία, νέες δυνάμεις. Τα ζητήματα που θέτουμε για διεκδίκηση είναι τέτοια που δυσκολεύονται οι άλλες δυνάμεις να δικαιολογήσουν την άρνησή τους. Η τυχόν άρνηση να γίνει πλατιά γνωστή στους εργαζόμενους του χώρου, του κλάδου, της πόλης. Να παρθούν πρωτοβουλίες από τα κάτω με υπογραφές σε κάλεσμα της επιτροπής των εκλεγμένων με ταξικά ψηφοδέλτια, και άλλες πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στην συζήτηση, στη συσπείρωση και κινητοποίηση δυνάμεων.
- Ο κάθε κλάδος, με βάση το γενικό σχέδιο, να πάρει τα δικά του μέτρα και τις δικές του αγωνιστικές πρωτοβουλίες που θα βοηθούν στην ενημέρωση, στη συσπείρωση, στη συμμετοχή, να δημιουργείται αγωνιστικό κλίμα διεκδίκησης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, την εργοδοσία, το κράτος , τους δήμους, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Ο κάθε κλάδος να έχει το δικό του ρόλο στην υλοποίηση του κεντρικού σχεδιασμού. Έχει μεγάλη σημασία να επιμείνουμε στην αυτοτελή λειτουργία και δράση των σωματείων. Να συζητήσουν, να σχεδιάσουν, να αξιοποιήσουν το δυναμικό στη δράση τους, να βάλουν στόχους. Τα Σωματεία που ανήκουν στη δύναμη του ΠΑΜΕ να αποτελέσουν παράδειγμα αυτού του τρόπου δουλειάς.
- Όλοι οι κλάδοι να προχωρήσουν με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις. Να αξιοποιήσουν όλες τις μορφές για ενημέρωση των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των γυναικών και κυρίως να δώσουμε βάρος στη συμμετοχή στο σχεδιασμό όσο γίνεται περισσοτέρων.
- Να πάρουμε μέτρα που θα δώσουν ζωντάνια, μαχητικότητα και προοπτική σε αυτήν την κινητοποίηση. Να δημιουργηθεί και να ενισχυθεί η πρωτοβουλία από τα κάτω. Ιδιαίτερο βάρος στους κλάδους που είμαστε μειοψηφία. Θέτουμε σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα την πρόταση του ΠΑΜΕ. Αξιοποιούμε όλους τους τρόπους και τις μορφές, για να τραβήξουμε δυνάμεις, να συμμετέχουν στον αγώνα.
- Να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές εργασίας μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία ενοικιαζόμενοι, εργαζόμενοι στα προγράμματα το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο. Μεγάλες οι συνέπειες για όσους απασχολούνται με αυτές τις συνθήκες. Κανείς συμβιβασμός, το αίτημα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα να διεκδικείται παντού.
- Περί τους 850.000 είναι απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Να σταθούμε δίπλα, να οργανώσουμε την πάλη τους. Όχι στην απλήρωτη δουλειά.
- Η τιμή της εργατικής δύναμης σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα έχει μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα και συνεχίζεται η παραπέρα πτώση μέσα από την μη υπογραφή ΣΣΕ, ή την υπογραφή με μειώσεις μισθών και ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, με την απαίτηση για ατομικές συμβάσεις εργασίας με τους όρους των επιχειρηματιών, τις συμβάσεις με ενώσεις προσώπων που δημιουργεί η εργοδοσία.
- Η φοροληστεία, τα χαράτσια, ο ΕΝΦΙΑ, η ακρίβεια και η πληρωμή πολλών υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, λόγω εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποιήσεων, κάνουν ανυπόφορη τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Επτά φορές επάνω ανέβηκαν οι φόροι για μισθούς και συνταξιούχους και εννιά φορές για τους αυτοαπασχολούμενους. Κανείς συμβιβασμός με την φοροληστεία με τις ιδιωτικοποιήσεις.
- Νέες ανατροπές στα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά δικαιώματα, νέες περικοπές στις παροχές Υγείας - Πρόνοιας. Η κυβέρνηση έχει ήδη υποσχεθεί νέα μείωση των εργοδοτικών εισφορών.
- Απελευθέρωση των απολύσεων. Να μπορούν να προχωρούν χωρίς κανένα εμπόδιο σε ομαδικές απολύσεις, χωρίς όρια και περιορισμούς.
- Προωθούν αλλαγές στη λειτουργία των συνδικάτων, στη συνδικαλιστική δράση. Θέλουν να δυσκολέψουν να οργανώνεται η πάλη της εργατικής τάξης, η συλλογική διεκδίκηση, να μην μπορούν τα συνδικάτα να πάρουν απόφαση για απεργία. Θέλουν να δώσουν την δυνατότητα στους επιχειρηματίες να κηρύσσουν λοκ-άουτ. Ετοιμάζουν να περιορίσουν την χρηματοδότηση των συνδικάτων στραγγαλίζοντάς τα, ενώ είναι γνωστό ότι τα χρήματα αυτά προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων που ποτέ δεν αποδόθηκαν εξολοκλήρου.
- Επίσης νέες παρεμβάσεις στην προνοιακή πολιτική, με στόχο να περιορίσουν ακόμα πιο πολύ ό,τι επιδόματα απέμειναν και να συνδεθούν με την παροχή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που θα το δίνουν στους εξαθλιωμένους. ΄Ο,τι επίδομα μείνει θα υπάρξουν αυστηρότερα κριτήρια, που αυτό σημαίνει ότι θα μειωθούν κι άλλο οι δικαιούχοι.
- Ετοιμάζουν νέες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, στέλνοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους μέσα από την αξιολόγηση και τον επανέλεγχο όσων εργάζονται με σύμβαση αορίστου χρόνου. Νέο μισθολόγιο με κατεύθυνση την μείωση κι άλλο των μισθών, για να φτάσουν τον μισθό του ιδιωτικού τομέα (586 και 511).
- Ιδιωτικοποιήσεις βασικών τομέων του δημοσίου που θα περάσουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
- Νέα επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων που μειώνεται δραστικά . Η άγρια φοροληστεία, ο ΕΝΦΙΑ, η εμπορευματοποίηση υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση της εργατικής τάξης.
- Να τεντώσουμε τις δυνατότητές μας για οργάνωση της πάλης. Το ταξικό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να φέρει σε πέρας το προγραμματισμό αυτό για να υλοποιηθεί το γενικό σχέδιο.
- Πώς θα φτάσουμε όσο πιο πλατιά γίνεται
- Πώς θα οργανώσουμε κόσμο στα σωματεία, στους συλλόγους, στις άλλες μαζικές οργανώσεις
- Πώς θα ανοίξουμε δρόμους και θα προσεγγίσουμε δυνάμεις που είναι έξω από το μαζικό κίνημα, ανέργους, ενοικιαζόμενους, κακοπληρωμένους κλπ και θα συνεχισθεί ο αγώνας και μετά.
- Πώς θα αξιοποιήσουμε κόσμο και θα διευρύνουμε τον κύκλο των ανθρώπων που παλιότερα βρίσκονταν δεμένος στο άρμα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
- Οι αρχαιρεσίες των συνδικάτων που γίνονται αυτήν την περίοδο να αξιοποιηθούν για την πλατιά συζήτηση και ενημέρωση με τους εργαζόμενους σε κάθε κλάδο, για τη μαζική συμμετοχή τους την 1η Νοέμβρη και συνολικά στο πρόγραμμα δράσης.
Δεν κάνουμε άλλο ένα συλλαλητήριο. Θέλουμε να ταρακουνήσουμε την Αθήνα. Γι' αυτό και στην αφίσα γράφουμε "ώρα να ακουστεί και η δική μας φωνή".
Δυσκολίες για το πανελλαδικό συλλαλητήριο θα υπάρχουν γι' αυτό μαζευτήκαμε για να σχεδιάσουμε πως θα τις υπερνικήσουμε.
Σήμερα θέλουμε να επικεντρωθούμε περισσότερο στο πως πρέπει να δουλέψουμε και τι ζητήματα πρέπει να λύσουμε.
Πάνω σ' αυτές τις πλευρές χρειάζεται να πάρετε το λόγο και να φέρεται πείρα από τους κλάδους, τους χώρους δουλειάς, για τις δυσκολίες και πως τις ξεπερνούμε, για τις μορφές οργάνωσης και πάλης που χρησιμοποιήθηκαν και πως απέδωσαν, για τον σχεδιασμό και τους στόχους που συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν στα διοικητικά συμβούλια, στις συνελεύσεις. Να φέρουμε πείρα εκεί που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία πως θέτουμε το θέμα της οργάνωσης της πάλης, το πλαίσιο διεκδικήσεων, πως ξεπερνάμε την στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, πως φτάνουμε κάτω στους εργαζόμενους.
Η δίμηνη αγωνιστική καμπάνια χρειάζεται να αποτελέσει για όλες τις οργανώσεις αφορμή για ολοκληρωτική στροφή στη δουλειά μας κάτω, πλατιά στο χώρο δουλειάς, σπουδών και κατοικίας με αξιοποίηση κάθε εργαζόμενου, συνταξιούχου, αυτοαπασχολούμενου, νέου και γυναίκας .
Η δίμηνη καμπάνια έχει σταθμούς όπως:
Όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να συμβάλουν, με τη δράση τους και τη συμμετοχή τους, στην οργάνωση για την κινητοποίηση των εργαζομένων και των ανέργων. Να προχωρήσουν άμεσα σε συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων, να συζητήσουν πλατιά, να προχωρήσουν σε γενικές συνελεύσεις, σε συζητήσεις στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές.
Να εμπλουτίσουν τον προτεινόμενο πλαίσιο, να απευθυνθούν με τόλμη και δυναμισμό στο ανοργάνωτο κομμάτι των εργαζομένων και των ανέργων. Να μην υπάρξει σωματείο που να μη συζητήσει, χώρος δουλειάς που να μην αποφασίσει συλλογικά για την οργάνωση και τη συμμετοχή στο αγωνιστικό πρόγραμμα.
Να δώσουμε αποφασιστική απάντηση σε όσους σφαγιάζουν καθημερινά τις ζωές μας. Να νιώσουν την ανάσα μας, να αισθανθούν την πίεσή μας. Εργοδοτικές οργανώσεις, υπουργεία, εφορίες, τράπεζες, καταστήματα ΟΑΕΔ και ασφαλιστικών φορέων, να αναστενάξουν από την καθημερινή παρουσία μας. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.
Δε θα αποδεχτούμε να ζούμε με τον εφιάλτη της ανεργίας!
Δε θα δεχτούμε να ζούμε σαν σύγχρονοι σκλάβοι!
Δεν πάμε για να ανακόψουμε μόνο την επίθεση!
Πάμε και για να αποσπάσουμε, να κερδίσουμε.
Από εμάς εξαρτάται!
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Βασικό κριτήριο αποτελεσματικής δουλειάς είναι η ένταξη νέων δυνάμεων στο κίνημα, με κάθε δυνατή μορφή και ειδικά από μεγάλους χώρους δουλειάς.
Στην ιστοσελίδα του ΠΑΜΕ θα δημοσιεύονται οι αποφάσεις των σωματείων και των άλλων φορέων του λαϊκού κινήματος για την 1η Νοέμβρη. Μέχρι σήμερα έχουν πάρει απόφαση αρκετά σωματεία.
Βάζουμε ψηλά τον πήχη.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Είμαστε εδώ και καιρό μπροστά σε μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν την εργατική τάξη τους αυτοαπασχολούμενους και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες. Η ανεργία αποτελεί τον εφιάλτη για 1.500.000 άντρες γυναίκες νέους και νέες. Αφορά τους πάντες, ασκεί μεγάλη πίεση στο σύνολο των όρων ζωής των λαϊκών στρωμάτων, των όρων αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων, αφορά συνολικά το κίνημα.
Χρειάζεται να ανοίξουμε πλατιά δουλειά με τους άνεργους. Κανένα σωματείο δεν μπορεί να μην έχει την επιτροπή ανέργων. Η συγκρότηση των επιτροπών ανέργων, η λειτουργία τους, τα αιτήματα και ιδιαίτερα η επαφή με τους ανέργους και οι μαχητικές πρωτοβουλίες και διεκδίκηση, χρειάζεται να είναι φροντίδα του κάθε σωματείου.
Να συγκροτηθούν επιτροπές ανέργων στις γειτονιές με την φροντίδα των λαϊκών επιτροπών. Κάθε σπίτι έχει άνεργο, πόρτα - πόρτα, σπίτι - σπίτι να προσπαθήσουμε να τους φέρουμε στον αγώνα. Κάθε μέρα στις ουρές του ΟΑΕΔ βρίσκονται εκατοντάδες άνεργοι απολυμένοι. Η επαφή μαζί τους, η συζήτηση και συλλογή υπογραφών στα αιτήματα που προβάλλουμε είναι μια άλλη μορφή που μπορεί να συσπειρώσει να βάλλει στον αγώνα κόσμο. Επιτροπές ανέργων που έδρασαν με σχέδιο το προηγούμενο διάστημα έχουν πείρα μπορούν να την μεταφέρουν εδώ, όπως η επιτροπή του Κορυδαλλού.
Η 1η Νοέμβρη μπορεί να είναι μέρα απάντησης στο ερώτημα "και που είναι οι άνεργοι".
Κάθε μέρα μπορεί να συναντούμε κόσμο στα κοινωνικά συσσίτια στα κοινωνικά παντοπωλεία, στις δομές των δήμων. Να πάρουμε μέτρα να φτάσουμε παντού με τα πανό, τα συνθήματα την αφίσα.
Να απευθυνθούμε με ξεχωριστό κάλεσμα στη νεολαία για μαζική συμμετοχή. Να μπει για απόφαση σε φοιτητικούς συλλόγους, συλλόγους και σχολές κατάρτισης, μαθητικά συμβούλια, πολιτιστικούς συλλόγους, συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, ΠΑΝΤΟΥ.
Συνεχίζεται το κλείσιμο πολλών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι απολύσεις από δημοσίους οργανισμούς, η απελευθέρωση των απολύσεων.
Όσοι εργάζονται δεν έχουν μόνο να παλέψουν για μέτρα προστασίας των ανέργων για τα παιδιά τους, για τους ίδιους που μπορεί να βρεθούν στον δρόμο. Έχουν συμφέρον σήμερα γιατί η τεράστια μάζα των ανέργων αξιοποιείται για να μειώνονται μισθοί και δικαιώματα, για να συμβιβάζονται, να σκύβουν το κεφάλι όσοι εργάζονται.
Κανείς δεν μπορεί να ζήσει με 300 με 500 ευρώ. Αγώνας τώρα για να μην παίρνει κανείς κάτω από 751 κατώτερο μισθό. Αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ. Να σπάσουμε το φόβο να ανέβουν οι διεκδικήσεις. Έχουμε παραδείγματα όπως το επιχειρησιακό σωματείο των οικοδόμων στο ΜΕΤΡΟ, με την μαχητική τους δράση, υπέγραψαν σύμβαση με αυξήσεις έως και 20%. Έχουμε παράδειγμα που με αρκετή δουλειά έσπασε ο φόβος στην "Κόσκο" και οι εργαζόμενοι όχι μόνο έφτιαξαν σωματείο αλλά υπέγραψαν και σύμβαση λύνοντας προβλήματα.
Η κυβέρνηση και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα προετοιμάζουν νέο γύρο επίθεσης στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Στόχο έχουν να σαρώσουν ό,τι απέμεινε από τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Θέλουν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, μειώνοντας ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης, προχωρούν πιο γρήγορα τις ιδιωτικοποιήσεις.
Τι σχεδιάζουν:
Αυτός ο πόλεμος είναι μπροστά μας. Πόλεμος για πλήρη υποταγή της εργατικής τάξης στις αξιώσεις του κεφαλαίου, για κατακόρυφη αύξηση της απλήρωτης εργασίας, με την απειλή της πείνας. Να αποκρούσουμε αυτούς τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Να σημάνει κήρυξη συναγερμού παντού, με σχέδιο μάχης, με σχέδιο δράσης, να γίνουμε πανέτοιμη δύναμη με ολοκληρωμένη προετοιμασία, ώστε να φέρει σε πέρας αυτό τον πόλεμο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε το κυβερνητικό του πρόγραμμα στην Θεσσαλονίκη. Ένα πρόγραμμα που δεν αποτελεί εναλλακτική λύση στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν οδηγεί στην αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών του λαού.
Όλα όσα είπε είναι αυτά που επιτρέπει, που αποδέχεται η ΕΕ, ο ΣΕΒ, η εργοδοσία. Δεν θίγει κανένα προνόμιο του κεφαλαίου. Κανέναν αντιλαϊκό νόμο δεν καταργεί. Τον 21ο αιώνα, που η επιστήμη και η τεχνική έχουν ανεβάσει την παραγωγικότητα στα ύψη, που ο πλούτος που παράγεται είναι αμύθητος, αυτοί μας εγγυούνται το πολύ ένα κομμάτι ψωμί.
Πάνε περίπατο οι κατακτήσεις που είχαμε έως και το 2012. Τίποτε δεν επιστρέφουν. Παγιώνονται η λιτότητα, η φόρο-λεηλασία, η αθλιότητα της εργασιακής ζούγκλας, η ανακύκλωση της ανεργίας μέσα από τα προγράμματα, οι ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση, η εμπορευματοποίηση στην Υγεία και στην Παιδεία, οι εκβιασμοί και η ομηρία από τις τράπεζες, χιλιάδων εργαζομένων που πήραν ένα δάνειο.
Όλα αυτή η πολιτική είναι επεξεργασμένη και αποδεκτή από την αστική τάξη, αποτελεί άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης και των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων είναι παράγοντας που συμβάλλει να πηγαίνει το κίνημα προς τα πίσω, να χαμηλώνει ο πήχης των απαιτήσεων, να διαιωνίζονται τα βάσανα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, συμβάλλει στην θωράκιση της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξασφάλισης της κερδοφορίας τους.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Οι εργαζόμενοι, οι αγωνιστές σε κάθε χώρο έχουν ευθύνη να οργανώσουν την πάλη της εργατικής τάξης, να πολεμήσουν την καλλιεργούμενη αναμονή ή την προσμονή λύσεων από κυβερνήσεις που στηρίζουν τους εκμεταλλευτές της.
Καμία λύση στα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης δεν ήρθε από τα πάνω, δεν ήρθε χωρίς οργάνωση και σκληρό αγώνα, καμία λύση δεν ήρθε με το λαό στη γωνία. Γι' αυτό και στην αφίσα λέμε ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή. 1η Νοέμβρη πρέπει να ταρακουνηθεί η Αθήνα.
Όλη αυτή η δραστηριότητα πρέπει να αποτελέσει αναμέτρηση με την εργοδοσία, την κυβέρνηση, με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Να αποτελέσει αναμέτρηση με την ρουτίνα, με την λειτουργία των ΔΣ που δεν ανταποκρίνεται στην απόφαση που έχουμε πάρει να αλλάξουμε βηματισμό, αναμέτρηση με τις δυσκολίες και την εύκολη επίκλησή τους, με την πλαδαρότητα, την οκνηρία. Αποτελεί ευκαιρία να ανέβει η απαιτητικότητα και η συλλογικότητα σε όλα τα επίπεδα για να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του κινήματος, αποτελεί ευκαιρία να απευθυνθούμε πλατιά με εμπιστοσύνη στα μέλη των σωματείων, να τους δώσουμε ευθύνη, καθήκοντα. Αποτελεί ευκαιρία να αξιοποιήσουμε και να αναδείξουμε νέους και νέες που θα συμβάλλουν στην μαζική οργάνωση της πάλης.
Όρος για την ανασύνταξη και αναζωογόνηση του εργατικού κινήματος αποτελεί η δουλειά, η επαφή και η παρέμβασή μας στη νέα βάρδια των εργαζομένων. Η ανανέωση των γραμμών των σωματείων με νέες δυνάμεις, κυρίως νέους ανθρώπους σε ηλικία που εργάζονται κάτω από πλήθος εργασιακών σχέσεων, χωρίς δικαιώματα. Είναι το τμήμα της εργατικής τάξης που εργάζεται με τους χειρότερους όρους, με ακόμη χαμηλότερους μισθούς. Συντριπτικό κομμάτι βρίσκεται στην ανεργία, δουλεύει ανασφάλιστο ή με μπλοκάκι, στα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης για 5 και 6 μήνες.
Το κάθε σωματείο χρειάζεται να αντιλαμβάνεται από τη σκοπιά της νεολαίας τα τεράστια προβλήματα που υψώνονται μπροστά της και το δίμηνο αγωνιστικό πρόγραμμα προσφέρεται για να πρωτοστατήσουμε στην κινητοποίηση, στη συμμετοχή, στη δράση της νεολαίας για την επιτυχία του δίμηνου προγράμματος.
Παλεύουμε για ζωντανά σωματεία, που θα κατακτούν και θα βελτιώνουν συνεχώς τη συλλογική λειτουργία. Η συλλογική λειτουργία δεν είναι το όποιο καθήκον, αλλά η βάση για να αναπτύξει το σωματείο μαζική και ταξικά προσανατολισμένη δράση, να δεθεί με το χώρο δουλειάς, να αναπτύξει γερούς δεσμούς με τα μέλη του.
Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τους συνδικαλιστές που στελεχώνουν το συνδικαλιστικό κίνημα με το ταξικό προσανατολισμό;
Είναι η βαθιά συνειδητοποίηση ότι η αστική τάξη, το κεφάλαιο έχει την εξουσία, είναι αδίστακτη απέναντι στην εργατική τάξη, επιδιώκει την μεγαλύτερη δυνατή υπεραξία με την αύξηση της εκμετάλλευσης, επιδιώκει με κάθε τρόπο την κυριαρχία της και την μεγαλύτερη κερδοφορία, συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα για να θωρακίζει την εξουσία τους, έχει και δημιουργεί κόμματα, οργανώσεις παρατάξεις για να παρεμβαίνει, να χειραγωγεί τη εργατική τάξη, τον λαό. Έχουν βαθιά συνειδητοποίηση ότι το κράτος με όλες τις λειτουργίες του, οι διάφοροι ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί με συντονιστή κάθε φορά την κυβέρνηση που στηρίζουν, δρουν για την υπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου.
Τους χαρακτηρίζει η συνειδητοποίηση του ρόλου τους, ότι δεν μπορεί να είναι με τα μονοπώλια, την ΕΕ , με το κεφάλαιο με τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Συνειδητοποιεί το ρόλο του για την συσπείρωση δυνάμεων, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, με την προβολή των αναγκών της εργατικής τάξης και ο δρόμος ανάπτυξης που μπορεί να τις ικανοποιήσει.
Το ταξικό κίνημα δεν το χαρακτηρίζει, η αναμονή ότι μπορεί να υπάρξουν και φιλολαϊκά μέτρα, ούτε οι αυταπάτες ότι η λύση είναι η αλλαγή κυβέρνησης .
Απορρίπτει την αντίληψη ότι μια άλλη κυβέρνηση με άλλο μείγμα διαχείρισης της εξουσίας του κεφαλαίου μπορεί να είναι καλύτερη, να δώσει κάποιες λύσεις.
Αγωνίζεται ενάντια στο μικρότερο κακό, λογική που προωθεί το σύστημα και οδηγεί το λαό από την σκύλα στην Χάρυβδη.
Αγωνίζεται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, μέσα από την οργάνωσή τους, την συμμετοχή τους στην διαμόρφωση των διεκδικήσεων, την συμμετοχή τους στις αποφάσεις για τις μορφές αγώνα και στην υλοποίησή τους.
Για να αφήσει αποτελέσματα αυτός ο αγώνας σε οργάνωση στα σωματεία και στις άλλες μαζικές οργανώσεις, σε συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ, για να προωθηθεί σε τελική ανάλυση το καθήκον της ανασύνταξης του κινήματος απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις, όπως:
Όλα τα στελέχη, να πάρουμε ευθύνη. Να πρωτοστατήσουμε. Όλες οι δυνάμεις να μπουν γρήγορα στη μάχη, χωρίς καμία καθυστέρηση. Να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος. Η δουλειά μας, το κάθε μας βήμα να δημιουργεί κλίμα μάχης. Να βάλουμε φρένο στην υποχωρητικότητα μπροστά στις δυσκολίες και την επίθεση του αντίπαλου.
Να μην μάθει η τάξη μας να ζει με τα ελάχιστα. Έχουμε χρέος με τη δική μας συμβολή, να μπολιάσουμε την εργατική τάξη με τούτο:
Κανένας νόμος, καμία κυβέρνηση δεν παραχώρησε ποτέ στην τάξη μας κανένα δικαίωμα.
Στην εργατική τάξη κανείς δεν χάρισε τίποτα, διαχρονικά επέβαλε τα δίκια της με το δικό της νόμο, το νόμο της ταξικής πάλης, της οργάνωσης, των αγώνων με θυσίες. Θέλει υπομονή και επιμονή, δεν θα έρθουν όλα μεμιάς. Μπορούμε να ανοίξουμε δρόμους προς τα μπρος και να τραβήξουμε δυνάμεις. Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια δεν πρέπει να υπάρξει καμιά αποδοχή της σημερινής κατάστασης. Όποιοι την αποδέχονται καλλιεργούν την απογοήτευση, το φόβο, όπως κάνουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, αλλά και άλλων δευτεροβάθμιων και μεγάλων πρωτοβάθμιων οργανώσεων. Στο ΕΚΑ οι δυνάμεις που πλειοψηφούν είναι στην ίδια γραμμή με τις δυνάμεις των τριτοβάθμιων οργανώσεων. Οι διασπάσεις των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ δεν έγιναν από ταξική σκοπιά. Η κατάσταση είναι διαλυτική.
Οι οργανώσεις που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ όλη αυτήν την περίοδο πήραν σημαντικές πρωτοβουλίες είχαν αξιόλογη δράση με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με δυνάμωμα της αλληλεγγύης, με σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Όλοι οι άλλοι περιμένουν λύσεις από τα πάνω.
Χρειάζεται με ψυχή, με ευθύνη και καλή οργάνωση να δώσουμε το καλύτερο εαυτό μας στο πρόγραμμα που αποφασίζουμε και ιδιαίτερα στην κορύφωση του, το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο. Με μολύβι και χαρτί να βάλουμε στη μάχη της οργάνωσης πλατύτερο κόσμο.
Τα διοικητικά συμβούλια χρειάζεται να επεξεργαστούν πιο συγκεκριμένο σχέδιο:
Να δυναμώνει και να πλαταίνει αισθητά, διακριτά σε όλους τους κλάδους, στα μεγάλα εργοστάσια και σε όλα τα βασικά κέντρα συγκέντρωσης της εργατικής τάξης, το ρεύμα της αντιπαράθεσης και απεγκλωβισμού εργαζομένων από τη θεωρία, την πολιτική και πρακτική της ταξικής συνεργασίας και του συμβιβασμού, να δυναμώνει το πνεύμα αντιπαράθεσης με τους φορείς τους σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Να δυναμώνει το ρεύμα της ταξικής συσπείρωσης και πάλης, το ρεύμα αντικαπιταλιστικής, αντιμονοπωλιακής συμμαχίας για άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη θα είναι στα χέρια της.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
