.jpg)
Ματωμένη Αμερική (Matewan), 1987
Το Matewan είναι μια πόλη ανθρακωρύχων, η οποία ελέγχεται από μια μεγάλη
εταιρεία. Όταν η εταιρεία μειώσει τους μισθούς και ανεβάσει το κόστος ζωής, οι
ανθρακωρύχοι θα κατέβουν σε απεργία. Η κατάσταση θα φτάσει στο απροχώρητο
και οι εργάτες θα πρέπει να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.
Μια ταινία του John Sayles γεμάτη δύναμη, που απεικονίζει τόσο τους όρους υπό τους
οποίους οι περισσότεροι ανθρακωρύχοι εργάστηκαν, όσο και τους κοινωνικούς όρους που
υπήρχαν στην Αμερική τη δεκαετία του '20. Απεικονίζει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο τα
ισχυρά βιομηχανικά συμφέροντα χειρίστηκαν την οικονομική εξάρτηση του εργαζόμενου
και έλεγξαν την απόκτηση των πρώτων αναγκών του, όπως η στέγη, το φαγητό, και η
ένδυση.
Με την “ιδιοκτησία” των καταστημάτων, ελέγχοντας την απασχόληση-εργασία, απειλώντας
τη φυσική ευημερία των εργαζομένων, και με τη μίσθωση κακοποιών που είχε ως στόχο τον
εκφοβισμό του κόσμου και της δυνατότητάς τους να εφαρμόσουν οποιαδήποτε οργανωμένη
αμοιβαία βοήθεια ή διαμαρτυρία, αυτές οι πλούσιες και ισχυρές επιχειρήσεις επιδίωξαν (και
πέτυχαν) τη μεγιστοποίηση των κερδών τους με τη χρησιμοποίηση της εργασίας των
φτωχών και ανίσχυρων χωρίς σχεδόν κανένα κόστος στις επιχειρήσεις τους. Κάποιος θα
πρέπει να ψάξει πολύ για να μπορέσει να μάθει τελικά την αληθινή ιστορία της περιόδου
εκβιομηχάνισης της χώρας της “ελευθερίας”, της Αμερικής.
Είναι πολύ ελπιδοφόρο η ύπαρξη παραγωγών και σκηνοθετών τέτοιων ταινιών όπως η
“Ματωμένη Αμερική”, στις οποίες μπορούμε να δούμε πεντακάθαρα την ιστορία αλλά και
τη μεγάλη μάχη της εργατικής τάξης ενάντια στην πλούσια ελίτ προκειμένου να πάρει στα
χέρια της τα “κέρδη” που της ανήκουν. Μια ταινία που ίσως κάποιος θα ήθελε να δει για να
διασκεδάσει. Καθώς τελειώνει όμως, ο οίκτος και η προσβολή αυξάνεται μέσα του, ίσως
γιατί του υπενθυμίζει ότι υπάρχει μια ανθρώπινη τιμή που καταβάλλεται για το οικονομικό
κέρδος. Μας υπενθυμίζει ότι ο καπιταλισμός πατάει πάνω στα κεφάλια και το αίμα της
εργατικής τάξης.
