Φωνή λαού!

Προχθές, στο κέντρο της Αθήνας, ακούστηκε η φωνή του λαού! Χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές και σπουδαστές, γυναίκες, αγρότες και συνταξιούχοι δήλωσαν «παρών» στο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο. Ορθωσαν το ανάστημά τους στην αντιλαϊκή πολιτική, διατράνωσαν την απόφασή τους να μην αποδεχτούν να ζήσουν με τα ψίχουλα που τους υπόσχονται, από το πλούσιο γεύμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το οποίο ήδη σχεδιάζουν οι κεφαλαιοκράτες και μαγειρεύουν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Απαίτησαν άμεσα μέτρα ανακούφισης για τις λαϊκές οικογένειες.

Είπαν: «Ως εδώ! Φτάνει πια!»

Από το πρωί, ένα μεγάλο ποτάμι διαδηλωτών πλημμύρισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Από το Πεδίον του Αρεως μέχρι τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, από τον «Ευαγγελισμό» μέχρι την πλατεία Καραϊσκάκη, από το Μοναστηράκι μέχρι το κέντρο στην Ομόνοια, στην Κάνιγγος και στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, που ήταν τα σημεία των προσυγκεντρώσεων, πορεύτηκαν προς το Σύνταγμα, σε ένα πρωτόγνωρο, για τα τελευταία χρόνια, παλλαϊκό συλλαλητήριο.

Πολλοί είχαν ξεκινήσει από το βράδυ της Παρασκευής, από κάθε γωνιά της χώρας. Από στεριά και από θάλασσα. Με λεωφορεία και αυτοκίνητα κάλυψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, με πλοία διέσχισαν δεκάδες μίλια. Δεν τους εμπόδισε η απόσταση.

Ακόμα πιο σημαντικό: Χιλιάδες εργαζόμενοι έσπασαν το πέπλο σιωπής, που επέβαλαν για το συλλαλητήριο, βδομάδες τώρα, τα αστικά μέσα «ενημέρωσης». Ξεπέρασαν τις συκοφαντίες και τον αποπροσανατολισμό που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις που θέλουν το λαό στην μπάντα, απαθή, και το συνδικαλιστικό κίνημα χειροκροτητή της εκάστοτε κυβέρνησης, θαμώνα των σαλονιών του «κοινωνικού διαλόγου».

Το Σάββατο το πρωί ήταν στο πόστο τους. Εκεί που επιβάλλουν η ταξική τους θέση και τα λαϊκά συμφέροντα. Εκεί που υπαγορεύει η ανάγκη των καιρών. Στο μετερίζι του αγώνα. Γιατί αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος.

Πορεύτηκαν συντεταγμένα και οργανωμένα. Κάτω από τα πανό πάνω από 1.000 σωματείων και μαζικών φορέων, που συνδιοργάνωσαν τη μεγάλη αυτή λαϊκή σύναξη, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Με βήμα σταθερό, όπως και οι διεκδικήσεις τους. Με τα τραγούδια τους και τα συνθήματά τους. Οπλισμένοι με το δίκιο τους. Με πίστη στη δύναμή τους, στη δύναμη της λαϊκής πάλης. Με το χαμόγελο και την αισιοδοξία των ανθρώπων του μόχθου, που δίνουν «ζωή» και αξία σε ό,τι πιάνουν στα χέρια τους. Με τη σοφία των δημιουργών. Αλλά και με τη γνώση πως για «να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»!

Δεν τρέφουν αυταπάτες. Γνωρίζουν από πρώτο χέρι, από την εμπειρία τους μέσα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, από τη δουλειά τους στα μικρομάγαζά τους, που φυτοζωούν, από τη σκληρή ζωή στο χωράφι, από τις δυσκολίες στα πανεπιστήμια, από τις ουρές στον ΟΑΕΔ.

Ο αγώνας είναι σκληρός και άνισος. Ο ταξικός αντίπαλος, τα μονοπώλια πανίσχυρα. Γίνεται πόλεμος. Πέντε χρόνια τώρα, οι πλουτοκράτες και οι κυβερνήσεις τους έπεσαν πάνω τους σαν τα κοράκια, με ακόμη μεγαλύτερη αρπακτικότητα απ' ό,τι γινόταν πριν. Αυτοί δεν παίρνουν από παρακάλια, δεν συμβιβάζονται με τα λίγα. Τα θέλουν όλα. Με αυτούς δεν μπορεί να γίνει χωριό. Μας χωρίζει άβυσσος ταξικών συμφερόντων. Η φτώχεια μας είναι ο δικός τους πλούτος.

Ξέρουμε ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα μαζί τους. Από την κόλαση που μας έριξαν, δεν γίνεται να βγούμε με μια κίνηση. Ούτε πηγαίνοντας μια Κυριακή στην κάλπη. Απαιτούνται αγώνας, σκληρή πάλη, θυσίες προσωπικές και ομαδικές. Οργάνωση και σχέδιο. Ισχυρό λαϊκό κίνημα. Αλλά μπορούμε. Το απέδειξε και το συλλαλητήριο. Μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί. Να σηκωθούμε ακόμα πιο ψηλά. Να φέρουμε το κίνημα στο ύψος των αναγκών, στο ύψος των ταξικών αναμετρήσεων που είναι μπροστά μας.

Με αισιοδοξία και με σύνεση τραβάμε μπροστά. Χωρίς φόβο, αλλά και χωρίς ανυπομονησία, οργανώνουμε την πάλη μας. Κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς, μέσα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, σφυρηλατούμε σε γερές βάσεις τη συσπείρωση που πετύχαμε. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο κάναμε ένα μεγάλο βήμα.

Από αύριο, μέσα στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς των αυτοαπασχολούμενων, στους Συλλόγους των αγροτών, των γυναικών, των σπουδαστών, των συνταξιούχων, στις Λαϊκές Επιτροπές και στις Επιτροπές Αγώνα, ακόμα πιο αποφασιστικά δουλεύουμε για τη μαζικοποίηση των μαζικών οργανώσεων, την ισχυροποίηση των συνδικάτων. Με σταθερό προσανατολισμό τις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, ετοιμαζόμαστε για την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη.